روز مرگم هرکه شیون کند از دور برم دور کنید

همه را مست و خراب از می و انگور کنید

مزد غسال مرا سیر و شرابش دهید

مست مست از همه جا حال خرابش بدهید

بر مزارم نگزارید بیاید واعظ

پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ

جای تلقین به بالای سرم دف بزنید

شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید

روز مرگم وسط سینه ی من چاک زنید

اندرون دل من یه قلمه تاک زنید

روی قبرم بنویسید وفادار برفت

ان جگر سوخته خسته از این دار برفت.

خدا کنه هرکی که توی عاشقی درد میکشه یه همدم پیدا کنه.

خدا کنه اون همدم خودش درد کشیده باشه.چون میدونه برای

فهمیدن درد اون یکی نباید سراغ دلش رفت.همین که توی

چشمای گریونش نگاه کنی خودت میفهمی چی شده.

اون همدم قطره قطره های اشک رو نگاه میکنه میخونه و

میبوسه و افسوس میخوره که دیگه کاری از اون برنمیاد.

اصلا خدا کنه یه روزی بیاد که اونیکه درد عشق رو دچار میشه

توی غربت دلش بمیره و هیچکس برای دفنش نره

این رسم دنیای تلخ ماست.